Intolerante deugers

Je hebt mensen die deugen  en mensen die niet deugen. Je hebt fatsoenlijke mensen en onfatsoenlijke mensen, goede en slechte mensen.

In de eerste categorie vallen mensen die vinden dat:

·       klimaatverandering een door mensen veroorzaakt acuut en groot probleem is,

·       stikstofuitstoot een door mensen veroorzaakt acuut en groot probleem is,

·       het rondwarende coronavirus zo’n acuut en groot probleem is dat grondrechten van burgers met krappe democratische meerderheden opzij mogen worden geschoven,

·       Nederland een in-en-in-racistisch land is,

·       de islam een vredelievende godsdienst is, die niet bekritiseerd mag worden, terwijl het christendom niet hard genoeg aangevallen kan worden,

·       massamigratie een verrijking voor Nederland is,

·       de Nederlandse geschiedenis vooral iets is waar we ons voor moeten schamen,

·      Nederlandse tradities en folklore vooral iets zijn uit het verleden, waar we afscheid van moeten nemen of wat we tenminste ingrijpend moeten aanpassen,

·       de Europese Unie ons veel goeds brengt,

·       president Biden en de Democraten in de VS redelijke progressieve mensen zijn, terwijl oud-president Trump en de Republikeinen er een bedenkelijke rechts-conservatieve agenda op na houden.

Kortom: stuk voor stuk ‘beschaafde moreel hoogstaande’ standpunten, volgens de goede mensen. 

De koning der gekrenkten

We moeten het eens over Jerry Afriyie hebben, The Rebel Poet. Wie is deze man, die overal racisme in ziet en hele bevolkingsgroepen tegen elkaar opzet onder het mom van ‘verbinding’? Wie is de man, die niet zal rusten voor het vieren van het Sinterklaasfeest, die eeuwenoude puur Nederlandse folklore, waar miljoenen kinderen en volwassenen elk jaar veel plezier aan beleven, verboden zal zijn? Wie is de man, die haast in zijn eentje de meest extreme standpunten kan doordrukken, terwijl hij in Nederland een minuscule minderheid representeert? Waar komt hij vandaan? Wanneer kwam hij naar Nederland? Wat is zijn achtergrond? En waar komt zijn intense haat vandaan voor het land waaraan hij zich (ongevraagd) opdrong en dat hem desondanks ruimhartig opving, ruiterlijk geld en voorzieningen bood en liet participeren in de samenleving?

GroenLinks normaliseert links-extremisme in NL

Er gaat geen week voorbij of de PVV en FvD en hun partijleiders Wilders en Baudet worden wel ergens in een opiniërend stukje in de mainstream media geframed als ‘fascistisch’, ‘nazistisch’ of ‘extreemrechts’. Hierbij is dan de standaard conclusie dat genoemde partijen een groot gevaar vormen voor de Nederlandse samenleving. Maar je hoort of leest nooit eens iets over het gevaar van communistische of extreemlinkse tendensen bij politieke partijen in Nederland. En dat is typisch.

Hoe zit het bijvoorbeeld met GroenLinks? Laat ik even uw geheugen opfrissen met een korte terugblik op de bloedrode wortels van deze gevaarlijke politieke partij.

Wilders wordt onfatsoenlijk behandeld

De afgelopen tijd heb ik me vaak afgevraagd waar de menselijke maat is gebleven in het proces tegen Geert Wilders van de PVV. Zijn politieke rivalen, de publieke omroep en de zelfbenoemde ‘kwaliteitskranten’ halen alles uit de kast om hem als persoon zoveel mogelijk te beschadigen en waar het maar kan pijnlijk te treffen.

Sinds Theo van Gogh in Amsterdam op klaarlichte dag door een gelovige moslim de keel werd doorgesneden en een mes in de borst geplant kreeg (“Hij had het er ook wel naar gemaakt” is een veelgehoorde opvatting onder deugmensen) wordt Wilders 24 uur per etmaal intensief beveiligd, omdat een paar miljoen zeloten van de godsdienst van de vrede liever vandaag dan morgen zijn hoofd afhakken. Dit duurt inmiddels al 15 jaar. Het is dagelijkse kost voor Wilders. Hij kan niet meer over straat zonder omringd te worden door een hele zwik bodyguards.

Hoe moslimterreur wordt verdoezeld in Nederland

Het is inmiddels wel duidelijk dat de Nederlandse overheid er alles aan doet om te voorkomen dat moslimterreur zichtbaar wordt in de officiële criminaliteitsstatistieken. We hebben het dan over terroristische aanlagen gepleegd door moslims, geheel of deels gemotiveerd vanuit hun geloof. Dat de autoriteiten bereid zijn om ver te gaan om dat te bewerkstelligen bleek van de week nog eens uit een degelijk stukje onderzoeksjournalistiek naar de aanrijding van acht mensen op het Stationsplein in Amsterdam in de zomer van 2017.

Uit de eerste getuigenverklaringen bleek meteen al dat dit alle kenmerken had van een islamitische terreurdaad. En ook dit overtuigende ooggetuigenverslag van een conductrice van de Nederlandse Spoorwegen spreekt boekdelen. Het werd niet opgepikt door de landelijke media en volledig genegeerd door de autoriteiten.  

Extreemrechts: de politiek-correcte bliksemafleider voor moslimterreur

Na elke terreuraanslag worden we in de mainstream media haast reflexmatig gewezen op ‘het grote gevaar van het rechtsextremisme’. Kennelijk is veralgemenisering, hoe stompzinnig en leugenachtig ook, in dit geval geen enkel probleem. En mocht de dader toch geen rechts-radicale motieven hebben gehad, wat vrijwel standaard het geval is, dan zijn er altijd nog de hordes ‘verwarde’ mensen met psychische problemen om op terug te vallen. Dat zijn types die aanslagen plegen, gewoon omdat het kan. Maar never nooit niet wordt moslimextremisme benoemd voor wat het is, namelijk: in het huidige tijdsbestek met afstand de grootste bron van terreur tegen willekeurige burgers. Want dat zou opeens wel stigmatiserend zijn.

Laten we de feiten eens op een rijtje zetten.

Alles is nep aan de VVD

Of het nou om de eeuwige grijns op het gezicht van Mark Rutte gaat, over zijn stoere praatjes, over zijn excuses, over de steun van zijn side-kick Halbe Zijlstra of over de scherp aangezette lezing die Edith Schippers onlangs hield, het is allemaal nepper dan nep.  Geloof er niets van. Het is bedoeld om mensen die overwegen om volgend jaar op de PVV te gaan stemmen alsnog in het VVD-kamp te lokken. De VVD heeft zich de afgelopen jaren een opportunisme eigen gemaakt, waar de honden geen brood van lusten. Ze brachten het motto ‘Geen daden, maar woorden’, als geen ander in de praktijk. En dat zullen ze blijven doen als de kiezer hen daartoe op 15 maart 2017 opnieuw het mandaat geeft.

Pompeuze aantijgingen tegen de PVV

‘Wilders en zijn PVV vormen een bedreiging voor de rechtsstaat’, zo luidt de haat-soundbite die de laatste tijd weer gretig wordt gerecycled in politiek-correcte kringen. Pechtold (D66) zei het, Spekman en Asscher (PvdA) zeiden het en Rutte herhaalde het nog maar weer eens in het avondvullende deugprogramma Zomergasten. En ze mogen dat allemaal ongestoord blijven roeptoeteren zonder ook maar één weerwoord van het mainstream journaille. De grootst mogelijke nonsens wordt voor zoete koek geslikt. Het gaat uit van de premisse dat de wetten van een democratische rechtstaat in beton gegoten zijn, dat er maar één onwrikbare set van Grondwetsartikelen bestaat voor vandaag en de eeuwigheid. En dat is dan toevallig ook nog eens precies de Grondwet die wij anno 2016 in Nederland hebben. Wat een arrogantie! Wat een gebrek aan historisch besef!

Mak stemvee

Iedereen en zijn ouwe moeder heeft ondertussen al een duit in het zakje gedaan over de Tweede Kamerverkiezingen van 15 maart 2017. Mijn voorspelling past op één A4-tje.

De PVV is al sinds mensenheugenis de grootste partij in de peilingen, met op enige afstand de VVD, als tweede partij. Kat in het bakkie voor Wilders cum suis, ben je geneigd te denken. Alleen nog effe cashen volgend jaar.

Op vakantie in het nieuwe Europa

Een alternatief reisverslag

Het was me de vakantie wel, deze zomer. Mijn vrouw en ik houden van bergwandelen.  Daarom boekten we voor een week een appartement in een vakantiepark in Zwitserland; Lenzerheide om precies te zijn. En gewandeld dat we hebben. Bergie op, bergie af. Het slurpt je energie op, maar dan heb je ook wat. Weidse uitzichten, fantastische picknickplekjes, grote bloemenpracht, vlinders in allerlei soorten en maten, koeien met bellen om, pittoreske chalets, noem maar op. Een feest voor de zintuigen. Geestelijke sereniteit bereikt door lichamelijke inspanning. Het weer was zomers en zonnig. Bij thuiskomst in ons appartement namen we elke dag een ijskoud glas bier of witte wijn. Even nagenieten en weg mijmeren in herinnering aan een mooie dag. Daarna douchen, dineren en naar bed. We hadden het prima naar ons zin.