De afgelopen tijd heb ik me vaak afgevraagd waar de
menselijke maat is gebleven in het proces tegen Geert Wilders van de PVV. Zijn
politieke rivalen, de publieke omroep en de zelfbenoemde ‘kwaliteitskranten’
halen alles uit de kast om hem als persoon zoveel mogelijk te beschadigen en
waar het maar kan pijnlijk te treffen.
Sinds Theo van Gogh in Amsterdam op klaarlichte dag door een
gelovige moslim de keel werd doorgesneden en een mes in de borst geplant kreeg (“Hij
had het er ook wel naar gemaakt” is een veelgehoorde opvatting onder deugmensen)
wordt Wilders 24 uur per etmaal intensief beveiligd, omdat een paar miljoen zeloten van de godsdienst van de vrede liever vandaag dan morgen zijn hoofd afhakken. Dit duurt inmiddels al 15 jaar. Het is dagelijkse kost
voor Wilders. Hij kan niet meer over straat zonder omringd te worden door een
hele zwik bodyguards.